Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.
Czuła, że gdzieś tam, na świecie, musi
być coś innego, jakieś inne miejsce, które
umiałaby od razu rozpoznać i nazwać domem.
Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.
Nikt nie lubi, kiedy jego
świat rozsypuje się na kawałki.
Powiedz swojemu sercu: "Ja jestem swoim własnym zbawicielem".
Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?
Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.
Każde odkrycie jest gwałtem na naturze.
Bywają noce tak pełne udręk, że
nazajutrz należałoby zmienić nazwisko,
bo nie jest się już tym samym, co pierwej.
Śmierć jest od ciebie na tysiąc kroków żołnierskiego chodu
