Zabobony, podobnie jak miłość, potrzebują czasu, by urosnąć.

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 I to poczucie prostej drogi, którego nie
traci się, nawet kiedy ścieżka staje się kręta.

 Kiedy ma się wroga
dobrze znać jego zwyczaje.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 ...między marzeniem a rzeczywistością...złoty środek...aż do końca...

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Na pierwszej randce spytałam, co we mnie widzi. Odpowiedział: "Swoją przyszłość".

 Żyj i daj żyć, nie osądzaj, bierz
życie takim, jakie jest, i radź sobie
z nim, wszystko będzie dobrze.

 Ależ fakty to jeszcze nie wszystko; przynajmniej połowa zależy od tego czy się umie faktami operować.