W naturze człowieka leży rozsądne myślenie i nielogiczne działanie.

 Ale są takie zakamarki duszy,
które pozostają nieznane, bo nie
da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 W jednym pytaniu zawierać się może więcej prochu niż w tysiącu odpowiedzi.

 W pośpiechu nie docenia się cudów.

 To, co słuszne, i to, co łatwe to dwie różne rzeczy.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Nawet brak decyzji jest w gruncie rzeczy jakąś decyzją.

 Czasem chwila ciszy potrafi powiedzieć o człowieku więcej niż tysiąc bezsensownych słów.

 Niektórzy ludzie popełniwszy jeden błąd, łamią sobie przyszłość raz na zawsze.