Ja i powodzenie znamy się tylko z widzenia.

 Tak samo trudne jak wyrzeźbienie kwiatka z kamienia, jest samo życie.

 Im więcej dla mnie kupował, tym więcej paliła mnie twarz uczuciem przykrości i poniżenia.

 Użalaniem się nad sobą nikt nie obrał nawet jednego ziemniaka.

 Warto jest żyć, choćby dlatego, że gdybyśmy nie żyli, nie bylibyśmy w stanie czytać ani roić opowieści.

 Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.

 Niechętnie cokolwiek przyrzekałam.
Zbyt łatwo było nie dotrzymywać słowa.

 Nigdy nie traktuj kobiety zbyt dobrze. Kobiety trzymają się ochlaptusów, kurwiarzy, szulerów i brutali. Nie mogą wytrzymać ze słodziutkim, milusim facetem. A wiesz dlaczego? Nudzą się.
Nie chcą być szczęśliwe. To nudne.

 Nie można uciec od samego siebie i nawet jeśli wybierzesz się w podróż na koniec świata, to twoja udręczona dusza wybierze się tam razem z tobą.

 Życie to kwiaciarka, która sprzedaje bukieciki iluzji.

 Moje życie albo cudze. Najpewniej
jakieś wymyślone. Ulepione z
lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych rojeń, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.