Powietrze tu dookoła ma w sobie coś pradawnego.

 Ktoś z zewnątrz musi przyjść i podać mi rękę, by wyprowadzić mnie z moich ciemności.

 Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.

 Najgorsze jest czekanie.

 Wcześniej czy później sprawy, które
za sobą zostawiłeś, same cie dopadną.

 To własne wspomnienia,
nie duchy, nawiedzają ludzi.

 Zdarza się, ze życie nas zaskoczy, a potem my zaskakujemy samych siebie.

 Życie jest krótkie, a listy książek do przeczytania bardzo długie.

 Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.

 Gdyby ludzie zastanawiali się nad jedną czwartą tego, co mówią, świat byłby rajem.

 Problem nierozwiązany trzeba podzielić na mniejsze kawałki i rozpracować po fragmencie.