Nawet z armią u boku wciąż jestem sama.

 Przynieś kajdany, o pani. Jam więźniem twego serca.

 Moje życie albo cudze. Najpewniej
jakieś wymyślone. Ulepione z
lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych rojeń, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.

 Słowa mi się zmęczyły.

 Oddech jednego człowieka, niby nic, a przecież to wszystko.

 Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno

 Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.

 ... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.

 Naszym przeznaczeniem jest próbować osiągnąć to, co niemożliwe, dokonać niezwykłych czynów, nie zważając na lęk. To nasz obowiązek wobec przyszłości.

 Milczymy. Od ilu lat już milczymy? Ile jeszcze będziemy milczeć?

 „Świat jest piękny i warto walczyć o niego, ale nie jesteś już w stanie docenić tego samotny. Potrzebujesz kogoś, kto byłby w stanie docenić to razem z Tobą”.