Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.
Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.
Udostępnij:
Inspiracje:
Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.
Kłamstwo nie miałoby sensu, gdyby prawda nie została uznana za niebezpieczną.
Ludzkie istnienie jest ulotne jak pasma mgły.
Blizny są dowodem na to, że potrafimy przetrwać.
Lepiej sprawiać wrażenie idiotki niż kobiety niegodziwej.
Jestem czarną wdową w żałobie po swoich niespełnieniach.
Jestem tarczą, która osłania krainę człowieka.
Twoja kobiecość jest taką
samą bronią, jak sztylet i trucizna.
Miłość to skok z wysokiej skały w zaufaniu, że ta druga osoba czeka na dole, żeby cię złapać.
Lanie nowego wina w stare dzbany jest powszechnym obyczajem nauki.