Wszyscy są skompilowani, wszyscy są nieprzewidywalni.

 Zawsze uważałem, że przemoc to ostatnia deska ratunku ludzi niekompetentnych, a puste groźby są wyłączną domeną krańcowych nieudaczników.

 Kochać kogoś to znaczy patrzeć, jak umiera.

 Ale jak znaleźć kogoś, z kim wytrzymasz, skoro często nie wytrzymujesz nawet sama ze sobą?

 Chwila nieuwagi, a ludzie, których znasz, zmieniają się nie do poznania.

 Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.

 Kochanie to odwaga. Prawdziwa odwaga. To jest tajemnica miłości, prawdziwej miłości, która zna swoją moc. To jest odwaga mierzenia się z nieistotną przyszłością, nieznana, nieprzewidywalna. To jest odwaga mierzenia się samemu ze sobą, ze swoją samotnością.

 Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych zrobić to za niego.

 Ścieżka, którą można wejść na szczyt, jest tą samą, którą się z niego schodzi.

 ...mędrzec zawsze jest radosny, bo akceptuje rzeczywistość.

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie, Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.