Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.

 Podróż, której końca człowiek nie pragnie, zawsze przebiega szybko.

 Kiedy ludzie cię chwalą, nie kroczysz własną drogą.

 Nikt nie plotkuje na temat ukrytych zalet innych osób.

 Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.

 Taka święta, że nawet urodą nie grzeszy.

 Cisza jest najgłośniejsza.

 (...) bez litości posyłając na dno pozbawione balastu wiedzy młode łódeczki rozumu.

 Bo zawsze mamy w życiu to, czego się nie baliśmy.