Nigdy jednak żadna piękna mowa nie zaspokoiła głodnego żołądka.

 Jestem pewna, że to nie ja piszę swoje życie. Chciałabym umieć je czytać tak, jak jest napisane.

 Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie.
Podróżować dookoła, wyprzedzając
słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak
bez końca i nie starzeć się ani o dzień.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Bez przyszłości teraźniejszość staje się bez znaczenia...

 Przyjaciel jest po to, aby cię przyjął.
A kiedy wchodzisz do świątyni wiedz
także, że Bóg nie sądzić cię chce, a przyjąć.

 Trochę ciebie weszło we mnie na zawsze jak trująca skaza.

 Myślisz za dużo, bo myślami zasłaniasz się przed światem;
więcej gadasz, niż obserwujesz;
poddajesz się przesądom,
a nie analizujesz, co się dzieje.

 Człowiek nigdzie naprawdę nie był, póki nie wróci do domu.

 Życie to taka trochę za krótka kołdra.

 Daj facetowi zatęsknić, o ile tęsknić będzie.