To była gra. Pielęgniarki to wróg, a my byliśmy żołnierzami ruchu oporu.
Kiedy cierpienie osiąga pewien poziom, przelewa się czara i wtedy pojawia się radość.
Zaspokajanie potrzeb to brzemię biedaków.
Bogaci i potężni mogą sobie pozwolić na uleganie pragnieniom i zachciankom.
Tkwisz w mojej głowie, a ja tkwię w twojej.
Nie wiedziałam, że tak trudno będzie stawić czoło prawdzie, którą znam od samego początku.
Obojętność może być sposobem uniknięcia bólu.
Ona żyje na tym
świecie, ale w nim nie przebywa.
Duszności, lęki, obawy, niepokoje, które nas terroryzują, są tylko chimerami. Gonią nami, dopóki nie spojrzymy im prosto w oczy.
Wiem, że nie przystosuje się do rzeczywistości.
Do którejkolwiek spróbujesz mnie wepchnąć
szufladki, nóżki zawsze mi z niej będą wystawać.
Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy
