Jej życie nie zboczyło z trasy ani nawet się nie wykoleiło. Miała poczucie, że tory całkowicie zniknęły.
W wieku sześciu lat myśli się, że dorośli wiedzą wszystko.
Za sobą samym szczególnie nie
przepadał, ale do innych żywił niechęć
tak wielką, że siebie samego jakoś znosił.
Czas płynie. Trzeba nauczyć się płynąć razem z nim.
Bycie porzuconą to jeszcze nie koniec świata - koniec świata nie byłby taki straszny.
Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.
Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.
Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.
Świat zaczyna się i kończy w tobie samej. Ot i wszystko.
Nie wszystkie baśnie kończą się szczęśliwie...
