Co komu pisane, temu w wodę kamień.

 Z każdego sensu rodzi się jeszcze głębszy sens.

 Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.

 Świat należy do zuchwałych, a nie do młodych i bogatych.

 Nie tęskni się za tym, czego się nie doświadczyło.

 Bo tak to już jest z modlitwami.

Są jak elektryka, wprawia w ruch różne rzeczy.

 Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.

 Przez całe życie ciężko jesteśmy doświadczani.
Boć człowiek rodzi się po to, aby mieć zmartwienia.

 Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło.

 Czy to już miłość, gdy ktoś zajmuje tak dużo miejsca w życiu drugiej osoby, że po jego odejściu powstaje niemożliwa do zapełnienia ziejąca pustka?

 Czuję się jak powietrze. Jestem, ale mnie nie ma.