Dziecko, to nie zbiór komórek - to zbiór naszych uczuć.

 Sen to dziwna rzecz. Im bardziej go potrzebujesz, tym trudniej przychodzi.

 Kiedy mowa jest o przeszłości, każdy pisze fikcje

 Skoro każde dziecko jest idealnym cudem, to życie w zasadzie jest procesem niszczenia.

 Kładę się teraz do snu, na trochę dłużej niż zwykle. Naz­wijmy to wiecznością.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.

 Kochajmy się, ale nie próbujmy posiąść się nawzajem.

 Czasem miłość wymaga nie tego, czego by się chciało, ale tego, co jest najlepsze.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Łatwiej łgarstwo zadawać niż gardło nadstawiać, łatwiej pieczętować woskiem niż krwią.

 Wypijmy za to, by zdrożały butelki po winie i wódce!