Bo w wielkiej mądrości wiele utrapienia.

 Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.

 Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.

 Szczerość zawsze budzi strach.

 Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?

 Wszystko, co się połączyło, kiedyś się rozpadnie.

 Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.

 Czyż istnieje ucieczka bardziej idealna niż ta od własnych problemów i lęków?

 Nie ma "i żyli długo i szczęśliwie", ale jest "potem".

 Pożądanie nie jest czymś, co się rozumie. Ono po prostu jest.

 Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.