Umieranie miało większy sens, niż na to zasługiwałam.

 Tam dom twój, gdzie serce twoje.

 Dwóch głupich: jeden, co daje, drugi, co nie bierze.

 Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.

 Przypadki, mój miły, są po to aby je wykorzystywać, inaczej one rządzą nami.

 Nie pytaj siebie, czego potrzebuje świat. Zapytaj się, co dodaje Ci sił i podążaj za tym. Bo tego właśnie świat potrzebuje: ludzi, którzy są pełni sił.

 Nauczyłam się budzić na najdrobniejszy dźwięk, czy zapach.

 Nie wzbijaj się nadzieją wysoko jak ptak, byś nie musiał pełzać jak robak.

 Ogień nie wie, kogo połyka.

 Ludzie spędzają zbyt wiele czasu na myśleniu i sprawiedliwości i byciu fair, a niewiele na nauce tego, co naprawdę jest ważne.

 Człowiek nie może być tylko wychowywany.
Musi wychowywać samego siebie,
być dla siebie wychowawcą.