Zaraz, zaraz. Haymitch uśmiecha się do mnie jak psychopata.

 Moje oczy są jak 2 zawodowi kieszonkowcy, którzy kradną wszystko z zamiarem przechowania tego w pamięci.

 Uwielbiam ludzi, którzy potrafią mnie rozbawić. Najbardziej ze wszystkiego, lubię się śmiać. Śmiech leczy niezliczoną liczbę chorób i jest prawdopodobnie najważniejszą cechą człowieka.

 Nie ma zła. Nie ma dobra. Jest tylko życie i brak życia.

 Nawet liść na wietrze kiedyś musi opaść.

 Nawet lustro nie pokaże ci ciebie, jeśli nie zechcesz siebie zobaczyć.

 Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.

 Kiedy słyszysz słowo „rak”, masz wrażenie, jakby ktoś podniósł planszę, na której rozgrywa się twoje własne życie, i podrzucił ją do góry. Wszystkie pionki są w powietrzu. A potem lądują na nowej planszy. I jest zupełnie inaczej.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Panie pośle...

 Bóg dał nam rozum właśnie po to, byśmy nie wiedząc czy wątpiąc - pytali.