Bosa do mnie przyjdź I od progu bezwstydnie powiedz mi ...

 Znajomość, która rozpoczęła się wspólnym śmiechem, musi być udana.

 Człowiek czasem myśli, że jest śmieszny, jak upierdoli drugiego.

 Ostatecznie żyjemy po to, aby zapewniać rozrywkę sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

 Pół roku temu powiedziałabym, że to niemożliwe - kochać dwie osoby równocześnie.

 Wspomnienia zazwyczaj przypominają odtwarzanie filmu DVD i nie mają związku z pomieszczeniem, w którym się znajdujemy.

 Nie ma rzeczy niemożliwych.
Są tylko mało prawdopodobne.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.

 ...tak jak zawsze nieodparty urok ma wszystko, co utracone, wszystko co zniknęło.

 Niezbyt wiele wiemy o wieczności.
Ale potrafimy sobie wyobrazić jej cień.

 Starość ma jedną zaletę — nie musisz się bać, że umrzesz młodo.