(...) myślimy, że idziemy naprzód, ale wracamy, cofamy się, nie ...

 Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.

 Koszmar, który można przeżyć raz, za drugim razem zabija.

 Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.

 Nic nie kosztuje więcej niż rzecz, która nie ma ceny.

 Muszę być silna. I nic poza tym.

 Kiedy czegoś nie widzisz, zapominasz, że istnieje.

 Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość.

 Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.

 Nieszczęśliwi lubią mówić o swoim nieszczęściu.

 Dziękuję, Wando. Siostro. Nigdy cię nie zapomnę.
Bądź szczęśliwa, Mel. Ciesz się życiem. Doceniaj je.
Będę, obiecała.
Żegnaj - pomyślałyśmy obie naraz."