(...) znowu udało się nie zwariować, znowu udało się przetrzymać to wszystko
i wydobyć na powierzchnię, ale prawie wszystkie się straciło na to siły i teraz się nie miało ich. Więc się zbierało.
Tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono.
Powiedzmy po prostu, że próbowałem dotrzeć do granic rzeczywistości. Byłem ciekaw, chciałem zobaczyć, co się stanie. To było to i nic więcej: po prostu ciekawość.
Czytanie to bardzo osobiste przeżycie.
Gdybym mogła uwolnić się od ciebie ale nie musiała cię stracić.
Człowiek nie należy do żadnej ziemi, dopóki nie ma w niej nikogo ze swoich zmarłych.
Wolnomyśliciele też czasem myślą, choć dosyć wolno im to idzie.
Zabijamy wszystkie gąsienice, a potem narzekamy, że nie ma motyli.
Wszystko podszyte jest dzieckiem.
Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.
Posuwamy się krok naprzód, a potem robimy dwa kroki wstecz.
