Nawet smutek przeżywany w samotności wydaje się być bardziej smutny.

 Czasu mamy zawsze za mało. Zastanów się. Przepływają ci chwile przez palce. Za chwilę zabraknie ci go.

 Człowiek nie jest nigdy zupełnie nieszczęśliwy.

 Kiedy coś jest słuszne, nie ma się czego wstydzić.

 [...] nie rozumiesz, czym jest przyjaźń lub wrogość. Lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni.

 Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.

 Łatwiej utracić to, co się trzyma w ramionach, niż to co się opuściło.

 Wybacz, ale nie jestem gotowa umrzeć w tej sekundzie.

 Lepiej cierpieć niż nie czuć, że się żyje.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Czasami po prostu nie było dobrych wyborów.