Wiedza nie zawsze jest pożyteczna.

 Człowiek powinien być nieskrępowany, lecz nie wyrzucony poza nawias, wolny, lecz nie zagubiony, kochany, lecz nie zacałowany na śmierć. Ale jak to wszystko wypośrodkować?

 Tu nie chodzi o miejsce. Tu chodzi o ludzi. Bylibyśmy tacy sami gdzie indziej.

 Nauka może uleczyć albo zabić. Wszystko zależy od duszy, która ją wykorzystuje.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 To, co czynimy za życia,
odbija się echem w wieczności.

 A przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.

 W książce wszystko poszłoby pewnie zgodnie z planem... ale w życiu, cholera, zawsze panował potworny bałagan.

 Nie kochasz mnie??
Nie!!!
Szkoda ba ja bym oddała za ciebie życie

 Nawet zamkom z bajki przydaje się warstwa świeżej farby.

 -przypominasz mi coś, kiedy patrzę na ciebie. -coś przykrego? -coś, o czym nie chcę pamiętać. -co? -życie.