Lek zapukał do drzwi. I wiara otworzyła je i nic ...

 I nie chcą żyć jedno bez drugiego. I chcą żyć jedno dla drugiego.

 [...] nie wiedziała, co to miłość. Nigdy nie słyszała tego słowa, użytego w jego ziemskim znaczeniu. Nie wiedziała więc, jak nazwać to, co teraz czuła. Czy jednak człowiek, który nie zna nazwy swej choroby, jest przez to mniej chory?

 Oskar: Nie możesz się podnieść i otworzyć?!
Laska: Ja przedwczoraj ściszałem telewizor!

 Bo podobno ci, którzy zapominają o przeszłości, są skazani na popełnianie tych samych błędów.

 Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 Chcę, żeby wszyscy cię poznali. Jesteś moją ulubioną osobą wszech czasów.

 Ciemność karmi się bólem,
a światłość miłością.

 Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.

 Chcę, żebyś ich nie zamykał… bo chcę, żebyś patrzył, jak oddaję ci ostatni kawałek serca.

 Nie mogę zepchnąć ciemności z mojej drogi.