A jednak on jest za inteligentny, aby być czymś dzisiaj: ...

 Żadne wydarzenie nie jest tak złe jak lęk, który je poprzedza.

 (...) pamiętajcie, nigdy nie jest za późno, aby naprawić błąd.

 Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

 [...] szczęście jest egoistyczne i obywa się bez obcych.

 Przyjechałem tutaj,
żeby pamiętać; teraz ucieknę
z tobą, żeby zapomnieć...

 Czasem potrzebujemy, żeby ktoś nam podał pomocną dłoń.

 Już samo dążenie do wielkiego celu, jest przejawem wielkiego męstwa.

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.

 Szczęście człowieka psuje, nieszczęście hartuje.

 Złamane serce nie uchodzi za śmiertelną ranę.