Nigdy nie przestawaj żyć własnym życiem. Zapisz się na jakiś ...

 Jeden dzień może zmienić wszystko, ale czasem jedna noc zmienia jeszcze więcej.

 Każdy normalny człowiek
od czasu do czasu ma
ochotę kogoś zabić.

 Nasze oddechy nieustannie się całowały.

 Nadzieję powinno się malować na żółto, kolorem słońca, które tak rzadko oglądaliśmy.

 Tak długo, jak jesteśmy ludźmi, tak długo będziemy się mylić.

 Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

 Nie potrafię kochać, nie cierpiąc.

 Chcesz żeby ludzie Cię szanowali?


To dbaj o swój wygląd.

 Czas leczy wszystkie rany, czy tego chcemy, czy nie. Czas oddala od nas to wszystko, a na samym końcu czeka na nas wyłącznie mrok.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.