Warto czasem umrzeć, jeśli rodzisz się na nowo.

 Czemu sam dźwięk jego imienia nadal powodował ukłucie bólu?

 Ale nawet odrobina czułości wystarczy,żeby zburzyć najtwardsze mury duszy.

 Był na wyciągnięcie ręki, a mimo to niedostępny niczym wytwór mojej wyobraźni...

 Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.

 Z Kalem było inaczej. On nie tylko patrzył , on widział. Jak nikt nigdy.

 Matematyka nie jest tak ważna, za jaką się ją uważa.

 Niektórzy mówią, że wielką miłość
poznaje się po tym, że jedyną osobą,
która mogłaby was pocieszyć, jest ten
człowiek, przez którego cierpicie.

 Umrzeć zawsze się zdąży.

 Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.

 Ona mnie stworzyła i ona mnie zgubiła.