Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja ...

 Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.

 Gdy się kogoś kocha, trudno zamknąć drzwi optymistycznym nadziejom.

 Myślę, że słowa nie docierają do ludzi. Może w ogólne nic do nich nie dociera.

 To nie publiczność podąża za nami, tylko my podążamy nieświadomie za publicznością.

 Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.

 Jesteś najlepszym, co mi się przydarzyło w życiu...

 ...wiedza to władza.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Najbardziej boimy się siebie samych oraz naszych cech, które widzimy w innych.

 Nie czuje się ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa i tego nie może dłużej znieść.