On jest... wszystkim. Jest wszystkim czego pragnę.

 Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.

 Wiesz, tutaj wszyscy nie wiadomo czego się boją. W tym mieście wszystko się dookoła tego kręci, chociaż oni pewnie tego nie widzą. Trzymają się tego, co wiedzą, co usłyszeli jeden od drugiego. Nie rozumieją, że można wybrać też coś innego.

 Smutna dziewczyna podchodzi do swojego chłopaka ze sztucznym uśmiechem i mówi:
-Spójrz mi w oczy. W jakim jestem nastroju? Tylko dobrze się przypatrz.
Chłopak patrzy chwilę i mówi:
-Jesteś szczęśliwa.
-Koniec z nami.
-Dlaczego?
-Bo nie potrafiłeś wyczytać ze mnie czy coś się stało, a to znaczy że wogóle mnie nie znasz.

 Reguły wojny mówią, że nie ma reguł.

 W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.

 
Każda dziewczyna ma prawo być kochana.

 Był na wyciągnięcie ręki, a mimo to niedostępny niczym wytwór mojej wyobraźni...

 Jego spojrzenie wyrażało taki ocean pogardy, że mogłabym się w nim utopić.

 Teraz nadeszła chwila zwrotna. Uratuję cię, uczynię doskonałym.

 Życie nie jest tym, co nam się przydarza, lecz tym, jak na to zareagujemy.