Albo masz władzę nad innymi, albo Cię stłamszą.

 Oddychają sobą, odnajdując się w swoich oczach, w swoich sercach.

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Nie rozumiem, jak to się dzieje, że wszystko się tak gwałtownie zmienia, że kolejne warstwy naszego życia grzęzną pod następnymi. Nie wiem, ile tak można wytrzymać. Kiedyś pewnie wszyscy wybuchniemy.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Nie doceniliśmy, mój drogi, dziejowej roli błędu jako fundamentalnej Kategorii Istnienia. Nie myśl po manichejsku! Podług tej szkoły Bóg stwarza ład, któremu szatan wciąż nogę podstawia. Nie tak! Jeśli dostanę tytoń, napiszę zbywający w księdze filozoficznych rozdziałów ostatni rozdział, mianowicie antologię Apostazy, czyli teorię bytu, który na błędzie stoi, albowiem błąd się błędem odciska, błędem obraca, błąd tworzy,
aż losowość zamienia się w Los Świata.

 To łacina chłopcze. Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.

 Wiesz, że książki mogą być jak bandaż lub gips?

 […] poznałem już emocje i poznałem nudę. Nuda była lepsza.

 Jest tylko jeden bóg - nazywa się Śmierć. A co mówimy bogowi śmierci? Nie dzisiaj!

 Mądry człowiek nie obraża się, tylko od razu zaczyna planować zemstę.