Wyobraź mnie sobie; nie zaistnieję, jeśli mnie sobie nie wyobrazisz.

 Najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać.

 Dopóki trwa życie, dopóty trwa nadzieja.

 Zastygam w oczekiwaniu, bojąc się, że mnie pocałuje, martwiąc się, że tego nie zrobi.

 Zadziwiające, że czasem nie potrafimy dostrzec tego, co mamy przed nosem.

 Jest bardziej żywy w pamięci, niż ja jestem w prawdziwym życiu.

 Wiecie jak to jest z kotami: nie mają właścicieli, tylko służbę

 (…) o miłości można mówić wtedy, gdy ktoś nie potrafi sobie wyobrazić życia bez drugiej osoby.

 Łatwo jest być szlachetnym, gdy śpisz w puchach.

 Pamięć to okrutna dama, z która wszyscy musimy nauczyć się tańczyć.

 Jesteście wszyscy topielcami. Zrozpaczeni, że utraciliście grunt pod nogami, chcielibyście pociągnąć za sobą innych, aby oni także pogrążyli się w odmętach