- A ty jak się masz? - spytał Puchatek. - ...

 Nie sądzę, by ktokolwiek był na tyle mądry, aby ocenić, co jest możliwe, a co nie.

 Możesz ufać naturze, ale nie człowiekowi.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Od kiedy cię spotkałem, wydaje mi się, że
mam w sobie więcej nadziei.

 W skali wszechświata to drobiazg.

 Im większa przyjemność ,tym wyższą cenę trzeba później zapłacić.

 Przyjaźń jest jedynym cementem, który może spoić świat.

 Dobranoc słodki książę, zaśnij przy śpiewie diabłów.

 Nie musisz odnosić sukcesów ciągle, lecz tylko wystarczająco często.

 Istnieją cierpienia,
których kielich trzeba wypić do dna.