Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

 Miłość to szczęście, ale tylko wtedy,
kiedy wierzysz, że będzie wieczna.
I nawet jeśli za każdym razem
okaże się to kłamstwem, jedynie
taka wiara daje miłości siłę i wiarę.

 Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.

 Cieszę się z pięknej pogody, z talerzyka malin, z sensownego zdania w książce. Pascal miał rację, człowiek jest potworem. Nie, Pascal nie miał racji, człowiek jest cudem.

 Uczucia, które wzbudza pan we mnie, milordzie, są dalece niestosowne.

 Nadzieja też jest formą oporu, i to najmocniejszą.

 Ludzie zdolni są do rzeczy wielkich, dlatego zginą przez drobiazgi.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.

 Istnieje różnica między sympatią do kogoś, a troszczeniem się o niego. To drugie wymaga więcej czasu.

 Kiedy spada śnieg i wieje biały wiatr, samotny wilk umiera, ale stado przeżyje.