Ludzie nie pragną nieśmiertelności - podjąłem po chwili. - Nie chcą tylko, po prostu, umierać. Chcą żyć, profesorze Decantor. Chcą czuć ziemię pod nogami, widzieć chmury nad głową, kochać innych ludzi, być z nimi i myśleć o tym. Nic więcej.
Prawa natury gwarantują, że kiedy jedne drzwi się zamykają, otwierają się inne.
Nie istnieje bowiem nic takiego jak zamknięcie dawnych spraw. Wszyscy dźwigają jakiś bagaż przeszłości, tyle że niektórzy cięższy.
Kiedy był z nią, zawsze szeptał.
[...] szczęście jest egoistyczne i obywa się bez obcych.
Nie stać go na wymyślenie niczego więcej. Żyje opętany obrazem samego siebie, jaki stworzył na własny użytek.
Nasza egzystencja składa się z porażek i sukcesów, ciągłych wyborów. Dlatego jest tak wyborna.
Ból jest oznaką życia.
Całe piekło znajduje się w jednym słowie: samotność.
Walczysz, żeby zabić, nawet kosztem poświęcenia wszystkiego!
Ludzie, których kocha się z całego serca, nigdy się nie starzeją.
