Żyjemy tylko po to, aby umrzeć .

 Czasem ogarnia mnie poczucie winy, że jestem szczęśliwy.

 Odruch posiadania kryje się w każdym sercu.

 Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie.

 Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Jeśli z czymś nie możesz
walczyć, musisz to polubić.

 Lepiej zginąć niż żyć ze świadomością, że zrobiło się coś, co wymaga wybaczenia.

 Czasem ludzie wybierają określoną drogę tylko dlatego, że nie dostali innych możliwości.

 Odpowiedzieć samemu sobie, "kim tak naprawdę jesteśmy", to rzecz arcytrudna, ja wiem, ale jeśli umrzesz, nie odnajdując odpowiedzi, to trochę tak, jakbyś nie żył, a zamiast ciebie przez te kilkadziesiąt istniała jakaś galaretowata istota dopasowująca się tylko i wyłącznie do foremki, w którą została włożona.

 Wszyscy jesteśmy żołnierzami, postępującymi zgodnie z otrzymanymi instrukcjami.

 Szczęśliwi żyją dłużej.