Podróżować - to rodzić się i umierać co chwila.

 O, jak pełen cierni jest ten świat nasz powszedni.

 Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.

 Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.

 Odchodzenie jest proste. To cała reszta okazuje się tak cholernie trudna.

 Paliłem trawkę, lecz się nie zaciągałem.

 Nic się nie dzieje przypadkowo, zawsze jest jakaś przyczyna i konieczność.

 Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem.

 Szczęście poznaje się po hałasie, jaki robi, odchodząc.

 Świat zasługuje na to, aby go odkrywać nie raz i nie dwa.

 No bo co w końcu, kurczę blade!