Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 (...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej.

 Cztery nogi : dobrze dwie nogi : źle.

 Może żałowałem samej podróży, lecz nie jej celu.

 Później bywa zwykle za późno.

 Kobieta jeśli się sama do siebie uśmiecha,to albo jest w ciąży, albo ma romans.

 Podczas lat ich małżeństwa jego opinia o życiu poprawiła się wydatnie.

 Człowiek, którego kochasz rzadko zasługuje na miłość. Właściwie nikt na nią nie zasługuje, pewnie też nikt nie udźwignąłby takiego ciężaru.

 Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.