Szczypta prawdy doprawia kłamstwo jak sól.

 Boże, nie dałeś mi pieniędzy, ale dałeś mi prawo do narzekania

 (...) i tak wszystko zaraz się skończy i nic nie zostanie tu po nas, tylko piasek jasny
na plaży wiecznego życia,
po nienawiści - zgliszcza,
po krzyku - głucha cisza,
po człowieku - proch.
Po wschodzie, południu jest zachód i dzień gaśnie
w gęstej ciemności, więc mocno się przytulmy i nie pamiętajmy niczego złego, tylko to jedno: że łączy nas miłość bez kresu...

 Nigdy nie kłam, kiedy możesz powiedzieć prawdę.

 Takie jest piękno muzyki: nie mogą Ci jej odebrać.

 Zła kawa tylko trochę zyskuje, jeśli jest gorąca.

 Widzisz, dajesz się złapać przeszłości i stajesz się bezużyteczny w teraźniejszości.

 Chłodny i rozkoszny, migocący cień gałęzi. Czasami myślę,
że właśnie po to żyję, dla takich pięknych, wspaniałych chwil.

 Wszyscy wchodzimy na scenę w połowie sztuki, staramy się jak możemy, ale zginiemy dobrze przed końcem.

 Ludzie żyjący samotnie zżywają się z samotnością.

 Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.