Chcemy widzieć świat takim, jakim go znamy.
Mój dom to moja twierdza.
"...ciągle zaliczał potknięcia, jednak zawsze potem próbował się podnieść."
Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.
Każdy człowiek ma ten sam start
i tę samą metę,
tylko inny dystans do przebycia.
Ale w tej chwili wszystko wygląda dziwnie, zupełnie jakbym nie nalezała do tego miejsca. A najgorsze, że czuję, że jest takie miejsce, do ktorego należę, tylko zwyczajnie nie umiem go odnaleźć.
Nie każdy może być wielkim artystą,
ale wielki artysta, może objawić się w każdym.
Natura wydając na świat człowieka, była umierającą matką: dawała „byt” temu, którego narodziny oznaczały jej własną śmierć.
Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.
To były dobre lata, ale wiemy- z opowieści i z życia- że dobre lata nigdy nie trwają długo.
