Pracochłonne docieranie dokądś, to tylko kwestia techniczna.

 Bo kto milczy, ma we wszystkim rację.

 Coś, co dla jednego człowieka jest bez znaczenia, dla kogoś innego może okazać się czymś bardzo ważnym.

 Czas ucieka, wieczność czeka.

 Nawet w stuprocentowym ideale można znaleźć rysę.

 Zaczęłam płakać z przerażenia, ale kiedy się już zaprogramuję, żeby coś zrobić, robię to do samego końca, po prostu nie wiem, jak się przeprogramować.

 Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.

 Szybko zawiązana przyjaźń kończy się często wrogością.

 Czuję się jak Alicja w Krainie Czarów. Może Lewis Carroll też brał narkotyki?

 Nigdy nie jest za późno ani za wcześnie

 Nazwany ziomusiem Narrator trochę spuścił z tonu.