Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.

 Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.

 Ludzie mieli oczy otwarte, owszem, ale patrzyli, nic nie widząc...

 Pan chce widzieć sens, a dopuszcza się największego bezsensu. To doprawdy może przyprawić o rozpacz.

 Ludzie nie rodzą się dobrzy, albo źli. Rodzą się z pewnymi skłonnościami, ale liczy się sposób, w jaki żyją. I to, jakich ludzi poznają.

 Mieli szczęśliwe chwile, nawet sporo, ale coraz trudnej było mu o nich pamiętać. Została tylko nieustająca harówka i ciągły wysiłek by przetrwać.

 Wszystko, co jest skomplikowane, jest jednocześnie bardzo proste.

 Niewiele trzeba, by panować nad porządnymi ludźmi. Bardzo niewiele. A nad przestępcami
w ogóle nie da się zapanować. Jeśli nawet
jest inaczej, nigdy o tym nie słyszałem.

 Wszystko, co czyni człowiek,
czyni z tęsknoty za lepszym życiem.

 Dwadzieścia pięć lat życia to w jego świecie całkiem niezłe osiągnięcie.

 Moim prawdziwym obowiązki jest ocalić własne marzenia.