W ostateczności wszystko sprowadza się do czerni i bieli – ...

 Odwraca się do mnie z
uśmiechem. Jak on się
ładnie uśmiecha: prosto
w moje serce.

 Im bardziej płaczę, tym słabsza się staję. Nie jestem już niczym więcej jak naczyniem na łzy, które nie przestają płynąć.

 Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb.Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.

 Wróżbiarze muszą powstać albo wszyscy upadną.

 Bogactwo bez mądrości zwykle prowadzi do katastrofy.

 Bóg nie bez przyczyny wystawia nas na próbę i zrzuca na nasze barki smutek.

 Miłość to trucizna . Ma słodki smak, lecz niezawodnie cię zabije .

 Jak mówią Francuzi: im więcej zmian, tym bardziej jest tak samo.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Bo prawda jest taka, że najlepiej się do nikogo i do niczego zbytnio nie przywiązywać.