Kto łatwo wszystkim wierzy, swoje domierzy.

 Jest coś więcej niż świat do zdobycia.

 (...) jest jak jest (...). Wiele rzeczy w moim życiu nie było na serio. Szkoda. Miało być inaczej.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Malowanie to pisanie światłem. Najpierw trzeba poznać alfabet, potem gramatykę. Dopiero wtedy można myśleć o własnym stylu i magii.

 Gdybym się nie urodziła, tobym nie musiała umrzeć. Widocznie wszystko, co się zdarza, po prostu ma się zdarzyć.

 Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.

 Cechą dorosłości jest umiejętność przyznawania się do błędu.

 Mężczyźni są dziwnie ciekawi tego, co im boleść sprawić może.

 (...) balansuję wciąż pomiędzy pragnieniami zupełnej samotności, by czytać i pracować, a tak wielką potrzebą ludzkich gestów i słów.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.