Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.

 Wszyscy się rodzą z wyrokiem śmierci jak mawiają mędrcy.

 Dobrzy ludzie umierają w zły, bolesny sposób i pozostawiają tych, co ich kochali, całkiem samych.

 Wykrzyczał mi w twarz moje błędy, nie wiedząc, że on był moim największym.

 Po latach walki dostrzegamy, że to nie my wybieramy się w podróż, to podróż zabiera nas.

 Ból ukochanej osoby bywa gorszy, niż gdy sami go doświadczamy.

 Wracam na arenę.

 Dziś wiem , że w takich momentach jak tamten, trzeba po prostu przeczekać. Zacisnąć zęby i wypatrywać z nadzieją lepszych dni. A los... kiedyś musi się odmienić. I tak się dzieje.

 Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 ... dzień bez śmiechu lub dzień bez miłości jest dniem bez życia.

 Idę doliną,
gdzie zło nie jest nowiną.
Wartości w ludziach giną mimo dobroci.
Człowiek narkotyk wypoci, kurewstwa nie da rady.
Ciężar wrzuca na bary, ciężar elementem kary.