Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.

 Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.

 Otaczają mnie kretyni.

 zakochany człowiek lata w śród chmur jego serce jest przecięte na pół w obu połówkach kryje się wielka miłość miłość która nigdy nie wygaśnie miłość jest jak bańka mydlana gdy pęknie nigdy nie będzie już taka sama miłość jest jak kwiat gdy go zerwiesz to musisz już o niego dbać

 Piekło jest puste.
Wszystkie diabły są tu.

 A Ty nie lubisz kłopotów, bo sama dość ich sobie sprawiasz.

 Bo nie chodzi o to, żeby było miło. Chodzi o to, żeby nie było chujowo.

 Jedni mają życie, inni mają muzykę.

 Czasem oddychanie to prawdziwy problem.

 Może to, czego człowiek pragnie najbardziej, to nie tyle być kochanym, ile rozumianym.

 Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka dziecko zaczyna błądzić i ginie w świecie pozbawionym miłości i ciepła.