Byliśmy zajęci tylko sobą, może nawet przesadnie lub histerycznie, cały dzień dotykaliśmy swoich ciał, uczyliśmy się ich na pamięć, gorliwie, tak jakbyśmy na jutro mieli z nich zapowiedziany sprawdzian.
Zostawili po sobie takie rany, które miały nigdy się nie zabliźnić.
Niektórych rzeczy się nie oddaje, bez względu na to, jakie się ma długi.
Czy urodziłeś się już takim potworem, czy też musiałeś gdzieś pobierać lekcje?
Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.
Czasami nasze serca... trochę pękają.
Przewijam się przez palce czasu, plączę w zdradzieckie supły. Czasami pękam, bo mnie przerywa niecierpliwość życia...
...i oplata mnie jedwabnymi rzemykami przydymionych swoich spojrzeń...
Istnieją rzeczy, których można się nauczyć nawet od zmarłych.
Wielki człowiek jest jak orzeł; im wyżej się wznosi, tym mniej jest widziany, ukarany za swą wielkość samotnością duszy.
I już jestem lekko podkurwiony,
bo nie lubię, jak coś się dzieje nie po myśli.
