Ci, którzy nie znają historii, skazani są na jej powtarzanie.

 Jesteś największym ryzykiem, jakie kiedykolwiek podjąłem. – Pocałował mnie delikatnie. – I największą wygraną.

 Przyjaźń wygląda przy uczuciu do kobiety jak świeca łojowa przy świetle elektrycznym.

 W oszukanej grze (...) najłatwiej wygrać.

 Moje poszukiwania tajemnicy życia zakończyłem na atomach i elektronach, które są całkowicie jego pozbawione. Gdzieś po drodze życie przelało mi się przez palce.

 Nie musi się patrzeć na rzeczy wciąż pod tym samym, uprzykrzonym kątem.

 Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.

 Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

 Dlaczego zawsze nie może być tak jak teraz? Tylko my. I nic, co mogłoby zburzyć ten spokój.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.