Wszystkie lisy trafiają w końcu do kuśnierza.

 Mogę powiedzieć: z czasem człowiek przyzwyczaja się nawet do cudów.

 Wpadłszy w gówno stwierdzamy, że panuje tam tłok, jak w metrze w godzinie szczytu.

 Moje życie było piekłem na ziemi.

 Duszę można okaleczyć tak, że nikt i nic nie usunie z niej śladów.

 Głowa warta kapelusza, a kapelusz wart niewiele.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Czasami musimy robić coś, czego nie chcemy.

 Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.

 Miłości nigdy nie znajdzie się poza nami, miłość jest w nas.