[...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Przeszłości zmienić nie sposób. Trzeba więc liczyć się z rzeczywistością.

 Czy życie za wszelką cenę to życie? Czy przyjemność oddychania warta jest głodu, nienawiści, samotności?

 Psychika siada, bo ciało dławi się wspomnieniami.

 I to uczucie przemieniło go na zawsze. Prawdziwa miłość potrafi to zrobić z człowiekiem, a jego miłość była prawdziwa.

 Samotność…
Odnoszę wrażenie, że to milczenie z samym sobą.
Mówienie do nikogo, patrzenie na nic, brak wszystkiego i niczego. Po prostu jest się w pustce i z tej pustki nie wyprowadzą mnie żadne drzwi, nawet otwarte…

 Cały świat może przepaść, zginąć, spalić się, byleby żył on jeden.

 Od kiedy cię spotkałem, wydaje mi się, że mam w sobie więcej nadziei.

 Teraz nadeszła chwila zwrotna. Uratuję cię, uczynię doskonałym.

 Ufność niewinnych jest największym darem dla kłamcy.

 Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?