Wierzyć, to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.

 Sam sobie sterem,
żeglarzem, okrętem.

 Żeby nastąpił początek, wcześniej musi być koniec.

 Jeśli coś nie smakuje przy pierwszej próbie,
nie jest przecież powiedziane, że nie może zasmakować przy drugiej. W przyjemności
nie ma nic wrodzonego ani instynktownego. Trzeba dojść do niej pomału. Zdobyć ją.

 Czyż można złożyć na ołtarzu miłości cenniejszy dar niż własne sumienie?

 Dusza bez ciała jest czymś tak nieludzkim i strasznym, jak ciało bez duszy. Pierwsza z tych rzeczy jest zresztą rzadkim wyjątkiem, a druga - regułą.

 Ludzie genialni są podziwiani, bogatym się zazdrości, potężni budzą strach, ale tylko ludziom z charakterem można zaufać.

 -Dlaczego my wczoraj wypiliśmy tę wódkę?
-Bo była! 

 Nie patrz tak na mnie. Wiem, że trochę zmyślam, ale to nie znaczy, że kłamię.

 Nie ograniczaj się do bycia lepszym
od rówieśników i poprzedników.
Staraj się być lepszy od samego siebie.

 Ludzie zawsze chcą wierzyć w najgorsze. I na tym polega cały problem.