Łzy roztopią zlodowaciałe serce, które zamroził głęboki żal.

 Uniesienie ogarnęło serca i zbratały się w tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki. Za czym radość niepojęta jako czysty płomień rozpaliła się na twarzach.

 Wystarczy jedno pokolenie, aby postawić założenia kultury na głowie.

 Czasami nie trzeba czegoś widzieć, żeby wiedzieć, że
istnieje.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.

 W moim życiu zdarzały się chwile, kiedy gotów byłem być draniem.

 Los to koło, które toczy się bez naszego udziału.

 - Co się robi, kiedy człowiek zaczyna się bać, że wszyscy go zostawią?
- Trzeba się postarać, żeby zostali.
- A jeśli to niemożliwe albo nie umie się tego zrobić? (...)
- Należy ich uprzedzić i samemu uciec, żeby nie trzeba było patrzeć, jak odchodzą.

 Nieważne, co przydarza Ci się w życiu. Ważne, co Ty z tym robisz.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, wrogowie gromadzą się.